De daaropvolgende dagen negeerde Sophie de opmerking van haar man. Zij kroop terug in haar schulp en haar man richtte zich weer op zijn werk. Ook liet Sophie Hilde een tijdje links liggen, maar na een week of twee nodigde ze haar toch weer eens uit voor een kopje thee. Hilde reageerde enthousiast, en leek echt blij dat ze weer van haar beste vriendin hoorde, maar verschoof de afspraak wel onverbiddelijk naar haar eigen keuken. Gesputter daarover van Sophie wuifde ze mopperend weg. Sophie wilde geen nieuwe scene en stemde toe. 

Toen Hilde haar binnenliep moest Sophie weer even wennen. Zelfs voor een kletsafspraakje liet Hilde het niet na zich te kleden als een hitsige puber op weg naar een schoolfeestje. Ze droeg een longshirt, niets meer dan een wijd nachthemd dat niet verder reikte dan haar billen. De zoom was zo wijd dat een schouder bloot viel tot haar elleboog. Om haar middel hing een brede riem die het geheel een zweem van een jurk zou moeten geven, maar dat was het niet in de ogen van Sophie. Ze hield zich in hier meteen weer opmerkingen over te maken. Ze wilde geen irritaties bij Hilde uitlokken. En dat lukte in het begin wonderwel goed. Ze kletsten over nikszeggende dingen, ze lachten alsof er niks gebeurd was. Ze zaten aan de keukentafel en gedurende het gesprek stond Hilde af en toe op en ging weer zitten met verse thee, of met een koek. Bij die bewegingen zag Sophie haar steeds weer in volle glorie. Ze zag de billen onder het shirt uitkomen, ze zag dat ze geen broekje droeg, keek zelfs een enkele keer zo in haar kale kruis. Ze zag haar borsten in het shirt springen en bungelen.

Ze zag ze hangen als ze vooroverboog en thee inschonk. Het leek dat ze zich niet realiseerde dat haar borsten open en bloot voor Sophie hingen op die momenten. Of ze leek er niet meer om te geven dat het gebeurde. Sophie zag wel iets nieuws. Als Hilde stil voor haar zat vielen de tepels op die door de stof priemden. Maar het waren geen ronde puntjes. Er stak een andere vorm door het shirt, langer en meer uitstekend dan alleen een puntje. Sophie was er even zo door gebiologeerd dat ze niet merkte hoe Hilde glimlachte. Zit je nou naar mijn tieten te kijken, buurvrouw? Sophie schrok op, probeerde eerst even af te wimpelen,  maar Hilde liet niet los. Jawel, je staart naar mijn tieten, Sophie. Doe nou eens niet zo preuts. Sophie wilde zich niet zo laten noemen, en zei toch maar wat ze zag. Je tepels, Hilde, zo hard, en die vorm. Ik vroeg me af wat ik nou zag. Hilde lachte weer. Valt het op? Ze pakte de tepel van haar linkerborst even tussen de duim en wijsvinger van haar rechterhand vast. Er stak nu een rechthoekig blokje door haar shirt. Valt het op? Herhaalde ze toen ze losliet en nu even haar shirt over diezelfde linkerborst schoof. Trots toonde ze de piercing door haar tepel.  Het voelt zo lekker, Sophie. Het voelt zo lekker steeds die harde tepel te hebben. Hilde kneedde voor de ogen van Sophie haar tepel en zag dat Sophie er enigszins ongemakkelijk van werd. Weer lachte ze. Je bent echt preuts he. Sophie protesteerde, ontkende, maar deed dat wel stotterend. Welles, nietes, welles, nietes. Neem dan eens vast, onderbrak Hilde de tweestrijd. Hoe bedoel je? Vroeg Sophie. Pak dan vast, als je durft, en ze wees naar haar tepel. Sophie was verbaasd. Ik kan je tepels toch niet aanraken? Waarom niet? Je durft niet he? Hilde bleef uitdagen.  En toen strekte Sophie haar arm, en pakte Hildes tepel tussen drie vingerpunten.  Hmmmm, gromde Hilde en ze beantwoordde meteen door ook haar arm te strekken en zachtjes in een borst van Sophie te knijpen.

Je bent toch niet zo preuts, zei Hilde toen ze opstond en achter Sophie ging staan. Waarom dacht je dat, vroeg Sophie? Dat zei hij. Hij? Hij? Wie hij? Hilde wees op het scherm dat ze aanzette met de afstandsbediening.  Ze legde die meteen neer en sloot vanachter twee handen om Sophes borsten terwijl die verbaasd naar het scherm keek. Daarop keek ze in het begin vol in het gezicht van Hilde die naakt voorovergebogen genomen werd door een man. Sophie geloofde het eerst niet, maar de stem die ze hoorde deed haar duizelen. Op het beeld stond haar eigen Karel, helemaal naakt, zijn logge dikke lichaam open en bloot. Hij was het die met zijn handen Hilde vooroverboog en vanachter neukte. Hilde keek in de camera en leek hem door het apparaat toe te spreken.  Wat ben je een beest, zei ze. Hoe kom je zo geil vandaag. Had zijn vrouw hem vanochtend opgewonden misschien? Sophie luisterde aandachtig hoe Hilde haar betrok in haar gesprek met haar man. Echt niet, antwoordde die. Jij windt me op. Oh, acteerde Hilde op beeld. Zij windt je niet meer op? Zij maakt je niet meer hard? Je paal nu zo hard in mijn spleet krijg je bij haar niet meer zo hard? Tot haar afgrijzen hoorde ze haar man bevestigend antwoorden. Het is een saai wijf, preutse koe, waren zijn dodelijke bevindingen. Sophie huilde toen hij die woorden uitsprak en vervolgens grommend klaarkwam en een oerkreet liet. Mannen zijn zwijnen, fluisterde Hilde zachtjes bij haar oor en likte vervolgens haar oorlel. Haar handen gleden inmiddels in Sophies BH en kneedden haar borsten. Sta op, vroeg ze. Waarom? Antwoordde Sophie. Sta op en buig op tafel zodat ik je spleet kan likken schat, was het directe antwoord. Ik wil niet, mompelde Sophie eerst. Sta op, klonk het nu luider. En buig! En kijk in de camera. Toon je gezicht als je spleet gelikt wordt. Toon je gezicht in beeld als je klaarkomt straks, door een andere vrouw. Sophie gehoorzaamde, stond op, en liet Hilde haar achterwerk ontbloten, waarna die begon aan wat ze beloofd had. En Sophie keek inderdaad even later met een vertrokken gezicht in de camera toen ze haar eerste orgasme beleefde onder Hildes tong.