De gedwongen transformaties (1)

Ik kwam Haar hier tegen en we ‘kletsten’ diverse keren met elkaar. Zij had het kenmerk ‘dominant’ in haar profiel en ik heb in mijn profiel wel ‘switch’ staan, maar ben als travestiesletje toch het liefst onderdanig. Zij had wel wat met travestie, maar hoe we elkaar daarin zouden kunnen vinden, werd pas duidelijk na nogal wat chatsessies. Een date zat er niet zomaar in.

Ze vroeg heel veel. Kledingsoorten, gevoelens, de momenten van opwinding, mijn relatie, hoe ik er thuis mee omging, travestie in de openbaarheid en ga zo maar een tijdje door. Ik was onder de indruk van de gedetailleerde vragen die Zij stelde. Ze ging niet over één nacht ijs. Als we zo een half uurtje hadden gekletst kon ze zomaar zeggen: “Dit was het voor vandaag Saskia, ik zie je wel weer een keertje.” En weg was Ze, nog voordat ik mijn laatste zin kon intikken. Vreemd was dat voor mijn gevoel wel, maar ik kon niets anders doen dan het gewoon accepteren. Ze wilde geen e-mail adres en ook zeker geen telefoonnummer. Dat laatste wilde ik Haar wel geven na nogal wat chatsessies. Het vertrouwen nam bij mij toe en ik ben al wat jaartjes op zoek naar een strenge vrouw die zelf gek is op travestie, maar tegelijkertijd de touwtjes in handen zou hebben van grenzen van het spel, de tijdstippen, de opdrachten en de kledingvoorschriften.

Mijn vrouw weet van mijn behoeften op dat gebied en daarbinnen mag ik - met natuurlijk alle veiligheid voorop - mijn gang gaan. Mijn vrouw kan geen rollen spelen als dominante vrouw binnen een spelvorm. Dat is best jammer, maar ik houd heel veel van haar, ook vanwege het feit dat zij mij op dit gebied wel vrijlaat.

Er gingen soms wel een paar weken voorbij voordat we elkaar weer zagen op de chat. Doordat we geen e-mail adres of telefoonnummer hadden uitgewisseld, was het elke keer een gok of we elkaar tegen wouden komen. Dus ik deed vaker dan ik gewend was een poging om in te loggen en te kijken of Zij er was.

Het was donderdagochtend, Ze was er, en dat wond me meteen op. Ik meldde met netjes, zoals we dat inmiddels al hadden afgesproken. En ik wachtte rustig af, ook dat hadden we inmiddels zo afgesproken. In die zin was er al een soort ‘afsprakenlijstje’ ontstaan, waaraan ik me moest houden en dat vond ik fijn. Ze tikte het volgende in: “Saskia, het wordt tijd voor een volgende fase. Ik wil je vrouw opbellen om met haar te bespreken dat ik jouw Meesteres word en wat dat betekent voor jullie relatie.” Ik had tegen Haar gezegd dat ik mijn vrouw uiteindelijk op de hoogte zou stellen, mocht het ooit zover komen dat er een (echte) ‘rollen relatie’ zou gaan ontstaan. Kennelijk wil Ze dat nu zelf doen. Ze wilde niet dat ik op voorhand iets bekend zou maken bij mijn vrouw. Dat was dus wel even schrikken, omdat ik graag op dat punt nog enige controle zou hebben, ofwel met andere woorden, zelf mijn woorden zou kiezen om mijn vrouw in te lichten. Dat mocht dus niet. Ze tikte vervolgens in: “Geef met het nummer van je vrouw.” Na enige aarzeling deed ik wat gevraagd werd en gaf haar dus het nummer. Ik voelde de zenuwen door mijn lijf gaan. Ondanks de afspraken met mijn vrouw, wist ik nu niet hoe ze zou reageren op een telefoontje van een voor haar volledig onbekende vrouw, die dan zou gaan vertellen wat Ze met mij zou gaan doen. Ik had geen idee van een mogelijk verloop van dat gesprek. Ik zat daar dus over na te denken en Ze was vervolgens ook meteen offline.

Ik had niet de illusie dat Ze nog terug zou komen en ging met gemengde gevoelens maar weer gewoon aan het werk. Ik was immers op kantoor. Ik kon me slecht concentreren, omdat ik dacht aan de reactie van mijn vrouw, als ik thuis zou komen later op de dag. Ik ging om een uur of vijf naar huis en probeerde zo gewoon mogelijk te doen. En alles was ook gewoon toen ik thuiskwam. Geen enkele opvallende reactie van mijn vrouw. Niets. Ik dacht slechts dat Ze nog niet gebeld zou hebben, dat zou natuurlijk best kunnen, omdat Zij ook wel weet dat ik nieuwsgierig zou zijn naar de reactie van mijn vrouw.

De avond verliep normaal en op een gegeven moment dacht ik niet meer aan de Meesteres en/of het telefoontje welke Zij al dan niet gepleegd zou hebben. We gingen naar bed, ik zette de wekker en sliep verder normaal. In de ochtend stond ik onder de douche om na het ontbijt weer naar mijn werk te gaan. Mijn vrowu was al beneden toen ik de slaapkamer weer inliep om me aan te kleden. Op bed lagen een bh, panty’s en een slipje. Allemaal mijn eigen spullen die ik gewoon in één van de kasten had liggen. Ik dacht meteen dat dit een opdracht zou zijn van de Meesteres. Ik had mijn vrouw wel vaker gevraagd om dagelijks mijn lingerie klaar te leggen omdat ik dat nu eenmaal lekker vind. Ze had daar geen zin in, ik mocht natuurlijk alles aantrekken wat ik maar wilde, maar moest het wel zelf doen. En dat deed ik ook vaak. Nu was dat dus ineens veranderd. Ik was natuurlijk benieuwd hoe de Meesteres dat bij haar voor elkaar had gekregen. Met plezier trok ik het setje aan en trok daaroverheen mijn gewone kleding aan.

Eenmaal beneden deed mijn vrouw heel gewoon. Ik keek haar wel even vragend aan, maar ze zei niets en was gewoon in de keuken bezig met het ontbijt. Ik zei dus ook maar niets. Zoals altijd las ik het ochtendnieuws en deed al wat werk op mijn laptop. Vervolgens zei ik gedag, gaf haar een kus en stapte in mijn auto om naar kantoor te gaan. Ik had nogal wat werk te verzetten, maar kon het niet laten om even in te loggen op bdsmgirl.nl. Ik liet het scherm openstaan, Ze was er op dat moment niet, maar ik hield het ‘piepje’ in de gaten, mocht ze toch online komen. Na tien minuten was dat het geval. Ze tikte het volgende in: “Ga nu naar huis, je kleding ligt klaar en ga in die kleding met je auto naar de Lidl in Halfweg en ga daar voor de deur staan en wacht op vervolginstructies.” En Ze was meteen weer offline. Ik werd meteen zenuwachtig, maar wist dat Ze dit echt meende. Als ik het niet zou doen, dan zou ik niet meer met Haar in contact komen. Dat werd in al onze gesprekken wel duidelijk, Ze eistte absolute gehoorzaamheid ter voorbereiding op hetgeen ging komen. Een contract zou later volgen, waarin de grenzen van de relatie zouden worden vastgelegd, eveneens in overleg met mijn vrouw.

Ik deed dus wat me opgedragen werd. Ik ging naar huis. Mijn vrouw was niet thuis. Of dat geruststellend was, wist ik niet. Ik ging naar de slaapkamer en zag daar een catsuit liggen, een paar laarsen die ik zelf wel vaker aantrok als ik saskia speelde. En een andere bh voor cup G siliconen borsten en een kort leren jasje. Tot slot een pruik met lang castanjeblond haar. Allemaal eigen spullen, die mijn vrouw kennelijk wel wist te vinden.

Ik zat even op bed om na te denken. Zou ik dit wel doen? Na een paar minuten besloot ik verder te gaan. Mijn stijfheid gaf mij dat seintje. Ik trok mijn gewone kleren uit en ook de bh van vanochtend deed ik uit om deze door de grote bh te vervangen. Ik deed mijn kledingkastdeur open en schrok me rot. Al mijn dagelijkse mannenkleding was verdwenen. Al mijn vrouwenkleding wat netjes geordend op de planken en aan de hangers. Ik werd heel bang.

Wordt vervolgd……