Barbara deel 2

… (vervolg) … 

Barbara genoot van de schaamte bij de man die zijn sperma op haar zwarte schoenen had achtergelaten. Uiteraard dwong Barbara hem zijn eigen viezigheid op te ruimen en haar schoenen weer glanzend te likken terwijl zij achterover gezakt genoot van het derderangs pornofilmpje op het grote witte doek voor haar. Ze stond op, duwde de man van zich af en slenterde langs de zaaltjes. Ze nam de tijd voor een koffie en liet het vocht weer weglopen in het urinoir van de cinema. Ze voelde zich fijn, ze voelde zich geil, ze voelde zich machtig … en ze voelde zich pervers. Er kwam een ideetje bij haar op, en ze besloot die ten uitvoer te brengen. In haar locker zocht ze haar telefoon op en ze typte de letters van de naam die ze zocht. De telefoon ging over, langer dan ze hoopte, maar uiteindelijk nam aan de andere kant iemand op. “Met Ruud” - “Ruud lieverd, ik heb je nodig, nu”. De lijn bleef even stil. “Wie is dit?” – “Barbara”. Barbara hoorde gestommel aan de andere kant, meerdere andere stemmen, een deur, en daarna weer Ruud. “Niet nu, ik ben op het werk. Ik kan nu niet”. Barbara reageerde stoïcijns. “Ah dat is jammer, we hadden zo leuk gechat laatst, en je had me beloofd dat je altijd voor me klaar zou staan. Je vertelde me nog dat je nog nooit zo geil was geweest van mijn … voorkomen…hoe je altijd alles voor nog een keer wilde opgeven, nog een chatsessie, nog een keer zo fijn rukken op mijn cam. En je weet dat ik toen zei dat ik je eraan zou houden, en je weet dat ik dat meende omdat ik die schermopname had gemaakt toen je typte dat jij mijn gore sissyslet wilde zijn terwijl je je stijve piemeltje op beeld toonde. Dusssss…..”. De lijn werd weer even stil. “Wat wil je?”, vroeg Ruud. “je werkt op het provinciehuis toch, dat is hier twee minuten lopen vandaan. Ik ben geduldig vandaag. Ik geef je vijf minuten je te melden bij mij. “Waar ben jij nu dan? “, vroeg Ruud. “Sekscinema Steenweg”, zei Barbara. Ruud begon te sputteren. “Ik zit in een teams-meeting, ik kan nu niet” – “vijf minuten Ruud”, en Barbara hing op.  

Barbara wachtte hem op in het gangetje. Zij zag hem al door het geblindeerde raam de trap oplopen en begroette hem hartelijk. Ze sloeg zijn armen om zijn schouders, duwde hem tegen de muur en zoende hem vol op de mond. Ruud hijgde nog na. Hij had zich abrupt moeten excuseren op zijn werk en zelfs gerend de laatste meters om op tijd de sekscinema binnen te lopen. Hij was in pak en dat contrasteerde natuurlijk enorm met de frivole outfit van Barbara, maar nog meer met de naakte mannen die door de gang liepen en de begroeting gadesloegen. Ruud beantwoordde de zoenen van Barbara niet en dat was het begin van een gespeelde scene van Barbara. “Ruud, lieverd, wat is er? Bedrieg je me soms weer met je echtgenote? Heb je soms weer je eigen wijf geneukt, een kut? Echt? Je had me toch beloofd je als een echte sissy te gedragen, je over te geven aan mij, je kut op te geven en je te wijden aan mijn mannenklitje. Voel toch eens.”, en ze leidde zijn had naar Barbara’s paal die hard onder haar rokje vooruitstak, gesteund door een rubberen ring om haar ballen en staaf die het bloed deed pompen in de aderen. Als een bedrogen echtgenote trok zij Ruud aan zijn haren door de gang naar het urinoir. Ze trok zijn jasje uit en gooide dat in de wasbak. Daarna duwde ze Ruud op die ene speciale plek die in deze cinema tussen twee pispotten was gereserveerd. Met twee lederen polsbanden aan stalen kettingen ketende ze Ruud op de plek waar in het verleden een derde pispot had gehangen. “Ik wil dat je weer van mij houdt, Ruud. Ik wil dat je weer voor mijn klitje kiest in plaats van die wijde mamakut van je wijf”. Barbara greep zijn hoofd nu met beide handen en leidde haar paal in zijn mond. “Houd van me, Ruud”, zei ze terwijl ze ruw zijn mond begon te neuken, zonder rekening te houden met zijn wilde bewegingen aan de ketting omdat hij nauwelijks adem kon halen. Hij proestte zijn slijm uit bij elke uithaal van Barbara en hapte naar adem voor zijn luchtwegen weer werden afgesloten door het dikke harde vlees van Barbara. “Houd van me, Ruud”, gromde Barbara weer, en weer, en weer, bij elke stoot opnieuw, tot ze een laatste stoot diep in zijn keel duwde en zijn sperma in hem pompte. Het was onmogelijk voor Ruud dit allemaal op te vangen en nog voordat Barbara terugtrok spoot de sperma langs zijn paal weer uit Ruuds mond. Samen met zijn keelslijm golfde het over zijn kin op zijn nette overhemd toen Barbara zijn vlees terugtrok.

“Weet je Ruud, als ik klaarkom, moet ik altijd zo enorm pissen”. Ruud keek verschrikt op, probeerde Barbara nog te stoppen. “Mijn kleren, neeeeeeeee”, maar het was te laat. Een eerste straaltje spoot hard op zijn neus en daarna volgde een langdurige golf warme urine die zijn overhemd doorweekte, zijn haren kletsnat en stinkend spoten en een plas smurrie op de tegels op de grond achterliet waarin Ruud op zijn knieën zat. En het was nog niet gedaan. Barbara’s voorbeeld werd gevolgd door een serie mannen die tot nu toe alleen het tafereel bekeken had, maar nu hun halfstijve piemels een voor een naar Ruud toebrachten en net als Barbara hun blaas op hem leegden. Barbara stond glimlachend te kijken naast de wasbak toen ze daar Ruuds telefoon zag oplichten in zijn jasje. Ze pakte zijn telefoon en las het bericht. “Uw teams meeting is gestart. Klik hier om deel te nemen”. Barbara accepteerde de uitnodiging en keek naar het scherm waarop een aantal dames en heren klaar zaten voor opnieuw een vergadering. Een voor een verstijfden de blikken toen ze in plaats van Ruud het opgemaakte gezicht van Barbara in een donkere ruimte zagen. Iemand informeerde waar Ruud was. Barbara antwoordde beleefd dat Ruud even bezig was en richtte de camera op de plek waar Ruud inmiddels als derde pispot dienst had gedaan. De menigte mannen was na het lozen van hun urine niet gestopt. Terwijl Ruud nog met beide handen gebonden zat hadden twee mannen zijn pantalon en shorts van zijn billen getrokken en penetreerden zijn aars op ruwe wijze met een, twee, drie gestrekte vingers. Terwijl hij kreunend van de pijn de penetratie behapte stonden voor hem drie mannen die om en om hun pikken in zijn mond duwden. Dat was het beeld dat onder Ruuds naam in de commissiebijeenkomst ruimtelijke ordening getoond werd. Barbara liet het beeld even doorkomen voordat ze de camera weer naar haar gezicht draaide om de reacties te peilen. De meeste mensen waren inmiddels afgehaakt in de meeting, de anderen reageerden verschrikt, met formele walging. Barbara scande de overgebleven aanwezigen en liet haar oog vallen op de blonde jonge beleidsassistente die nog niet afgehaakt had. Barbara startte een nieuwe chat met haar op Ruuds telefoon en richtte een kort bericht aan haar. “Ik zie je zit lekker te soppen, stoute jongedame. Sta op, ga naar het toilet en trek je kletsnatte broekje uit. Maak een foto en app die naar ….”, gevolgd door Barbara’s telefoonnummer. Barbara zag nog even op het scherm hoe ze meteen opstond en wegliep. Barbara was ervan overtuigd dat als zij straks haar eigen telefoon weer zou bekijken, de foto van een klein bevlekt stringetje bovenaan zou staan de knipperen. Daarop draaide hij het beeld weer naar Ruud, die inmiddels onteerd werd door enkele mannen die hun palen tussen Ruuds billen schoven en gesmeerd door hun eigen urine eenvoudig een weg vonden in de aars.  

Barbara genoot van haar digitale spelletje en onderzocht verder Ruuds telefoon. Zij had een goed gevoel bij de naam Peet en belde. Haar vrouwelijke intuïtie had haar niet bedrogen en de vrouw nam op met “Petra” en vervolgens de achternaam van Ruud. Barbara sprak nu met Ruuds vrouw. Barbara bleef kalm en beleefd en legde uit dat Ruud behoefte had aan haar hulp. Bezorgd vroeg de vrouw wat er dan aan de hand was. Barbara schakelde daarop het gesprek om naar een beeldgesprek en toonde Petra’s echtgenote geboeid in het urinoir, zo goed als naakt nadat hij gemolesteerd was door het groepje mannen. Natuurlijk schrok Petra en vroeg huilend haar man te bevrijden. Barbara stelde haar gerust en vertelde dat zij daarvoor kon zorgen … voor een kleine tegenprestatie, voegde zij eraan toe. “Twee boeien om zijn armen, dus voor elke boei wil ik een van je memmen uit je BH”. Petra reageerde geschokt, begon te vloeken en tieren en eiste de vrijlating. Ze zou de politie gaan bellen. Barbara was niet onder de indruk en reageerde door eenvoudig te stellen dat zij misschien dan maar op moest hangen om dan misschien maar aan jasmijn moest vragen of zij wel wilde dat haar vader weer vrijkwam. Ook dit was een gok, maar de reactie van Petra bevestigde dat de naam Jasmijn inderdaad de dochter van Petra en Ruud was. Opeen veranderde de toon van Petra. In plaats van woede, overheerste nu de overgave. “Niet Jasmijn”, zei ze bijna snikkend. “Ik doe het”. Petra haalde haar armen uit de sweater die ze droeg en trok die over haar hoofd. Daarop haakte ze haar BH los en liet die van haar armen zakken. Zo staarde ze emotieloos in de camera naar Barbara die de schermafbeeldingen vervolgens snel van Ruuds telefoon doorstuurde naar haar eigen telefoon. Ook Petra’s en Jasmijns telefoonnummer stuurde ze naar haar eigen telefoon. “Toekomstig plezier”, gniffelde zij voordat zij de telefoon van Ruud weer wegstopte. Zij bevrijdde Ruud en liet hem zijn broek fatsoeneren, hoewel die kletsnat en stinkend naar pis bleef. Zijn overhemd had geen knoopjes meer en deed hij zo goed mogelijk weer in zijn broek. Zijn jasje was nog schoon. Snel voelde hij in zijn binnenzak. Gelukkig, zijn telefoon zat er nog, dacht hij nog, en verliet het pand.