BFF deel 3

(.. vervolg ...) 

Beatrijs schrok duidelijk toen niet Femke maar Manon de deur opendeed. Die lachte echter meteen en stelde haar gerust. “Niet schrikken, ik ben het maar, ik bijt niet. Femke is even wat later. Kom binnen, dan kun je binnen wachten. Het is wel lente maar buiten zitten is nu echt nog niet lekker”. Beatrijs was wel degelijk geschrokken. Ze wist niet hoe Manon nu over haar dacht na de laatste keer dat ze bij Femke was blijven slapen en dat ‘dingetje’ met Owen gebeurd was. Alsof Manon haar gedachten raadde stelde Manon precies die vraag toen ze een glas ijsthee voor haar neus schoof. “. Je zit toch niet in over de vorige keer hè? Jawel hè? Ik wist het wel. Dat moet je niet doen. Ik was er toch zelf ook bij. Er is niks stiekems gebeurd. Ach meisje toch, schaam je je?” Beatrijs knikte haar hoofd naar beneden. “Een beetje”, mompelde ze. “Niet doen”, reageerde Manon meteen. “Ik zeg je nog een keer, ik was er zelf ook bij en heb hem toch voor jullie zo neergezet? En, knipoogde ze, ik vond het net zo spannend te zien als jullie het waarschijnlijk voelden.” Beatrijs keek op en hoorde Manon verder vertellen. “En na afloop, toen jullie klaar waren, toen hij klaar was, toen zijn we naar onze eigen slaapkamer gegaan en heb ik duidelijk hem laten merken hoe spannend ik het vond.” Beatrijs sloeg meteen haar ogen weer neer bij deze frivole ontboezeming van Manon. “Ik weet het”, zei Beatrijs met haar ogen nog steeds weggedraaid. “We hebben het gehoord. Femke en ik. We konden op haar kamer alles horen van jullie kamer, of tenminste, jou horen, niet de woorden, meer de …” Even pauzeerde ze en keek weer omhoog. “ …de kreunen, pffff”. Manon liet de bekentenis over zich heenkomen, maar reageerde niet boos, eerder meteen vrolijk. “Oh echt wel”, zei ze. “Als ik lekker geneukt word, dan laat ik het ook horen ook, dan schreeuw ik alles bij elkaar.” Manon keek naar Beatrijs en zag haar ogen samenknijpen toen ze het woord ‘geneukt’ gebruikte.

Ze zette door nu, ging verder in het taalgebruik dat ze nu op Beatrijs uittestte. “Je hebt zelf die heerlijk pik in je mondje gehad lieverd en ik kan je wat zeggen, het voelt nog lekkerder in je kutje. Dan ga je vanzelf schreeuwen, zeker als hij heel lang en diep in.. en uit…en in gaat.” Manon zag hoe Beatrijs’ mond iets open ging staan en haar pupillen verschrikt groter werden. “En dat zaad op je neusje, ging de tweede keer heerlijk diep tegen mijn baarmoeder. Hoe vond je hem eigenlijk?” – “Wie?”, vroeg Beatrijs – “Zijn pik?", vervolgde Manon. Beatrijs was stil, leek te verstarren, maar antwoordde toch plotseling. “Groot! Dik!”, ze gooide alle superlatieven eruit en voelde zich stoer dit gesprek met Manon te voeren. “Groter dan Ruud?”, plaagde Manon verder door naar haar thuis te vragen. Beatrijs viel weer even stil. “Veel groter”, zei ze toen plotseling weer, viel toen weer even stil en vervolgde: “Ruud heeft een kleintje, niks bij Owen”. Manon werd warm van waar dit gesprek naar toe ging, maar probeerde zichzelf te controleren en nog verder te graven. “Niet? Ook stijf? Zo hard als Owen was de vorige keer? Dan nog?” - “Dan nog”, bevestigde Beatrijs over de man die thuis altijd een heel andere rol had dan nu in dit gesprek met Manon. Ze had dingen gezien die ze nog nooit met iemand besproken had, maar nu een plek in het gesprek leken te vinden. “Zelfs mam heb ik het horen zeggen”. Manon trilde, maar vroeg door. “Wanneer had ze Ruud zo gezien dan?”. Beatrijs liet haar herinneringen uit haar mond vloeien over die ene keer dat school vroeger uit was, ze dacht dat ze in een leeg huis vroeg thuiskwam, maar toen ze op de trap naar haar kamer liep door de deur Ruud zag. Zijn deur stond open, op een kier. Ze vertelde hoe ze zijn broek op zijn enkels zag en hem zag rukken achter de pc. Hij zat gedraaid en keek naar het scherm. Als hij vooruitgekeken had had hij haar gezien, op de trap, met haar blik nu vol op zijn piemel. Maar hij keek niet, hij rukte alleen, en keek naar het scherm. Manon vroeg hoe lang ze had gegluurd. “Een paar minuten.

En toen golfde het sperma over zijn vingers, een klein stroompje.” – “Niet eens met spetters?” – “Nee, een golfje.” – “Jeetje, zag je wat er op het scherm stond?” – “Ja” – “Wat dan?” – “Absurd grote pikken” – “Pikken?” – “Ja, andere pikken”. “Je zei dat je mam er ook iets over had gezegd. Hoe weet je dat? Dat is toch niet zomaar tijdens het avondeten gezegd?” – “Nee, niet echt”, zei Beatrijs. “Net als Fem en ik bij jullie toen gekeken hebben …..” Manon onderbrak Beatrijs: “Gekeken? Geluisterd toch? Ook gekeken?”. Beatrijs lachte betrapt. “Fem deed de deur op een kier en toen zagen we jullie. Hij lag op bed en jij erbovenop, met je rug naar ons toe. Jullie zagen ons niet. Wij jullie wel. Je …. reed op hem….” Manon lachte. “Ondeugende krengen. I knowwwwwwwwww what I did. Ik onderbrak je. Je had thuis ook gekeken?”. Beatrijs schakelde weer om naar haar andere belevenis. “Ja, thuis. Toen mam dat zei. Toen lag hij op het bed, op zijn buik, of meer op zijn knieën, en mam…. erachter, met zo’n ding. En toen …. neukte zij hem… met dat ding, en toen zei ze dat” – “Ding?” – “ja zo’n ding, kunstlul, hoe heet het?” – “Ruud werd door een voorbinddildo geneukt?” – “Ja”, zei Beatrijs. “En toen zei ze dat, dat hij maar een klein piemeltje had, en nu eens kon voelen wat een echte pik was. Toen kwam hij ook,” zei Beatrijs. “Na een tijdje liep er ook zo’n stroompje uit zijn wiebelende piemeltje toen mam hem neukte. Het droop als een slijmsliert uit zijn piemel.”