Veranderingscursus 2

“Welkom cursisten”, verwelkomde Denise de groep.  “Welkom op dag 2. En fijn een veel beter gevoel van gelijkheid te hebben. De maatregelen van gisteren waren echt een noodzakelijk begin. Ik weet niet hoe het met jullie is maar ik voel een mate van vrijheid die ik gisteren nog niet mogelijk achtte”. Denise schudde daarbij haar bovenlijf op en neer en liet daarbij duidelijk zien hoe haar borsten vrij onder haar blouse heen en weer dansten. Ze droeg net als gisteren een rok, maar nu een bruinrood glimmende lederen rok, korter dan haar kokerrok van gisteren. Daarboven opnieuw een wijde witte blouse, dun genoeg om haar rondingen te laten accentueren onder de stof. “Voelen jullie die vrijheid ook? Is dat niet een mooi statement om deze tweede dag te beginnen, dames? Om ons de vrijheid te gunnen onze vroeger noodzakelijke inbinding van onze borsten los te laten. Doen jullie mee dames? Verwerp de bustehouder! Geef ons vrijheid.” Daarbij ontblootte ze even haar bovenlijf om te bevestigen dat haar borsten nu vrij onder haar blouse dansten. Beatrijs en de twee andere dames volgden. Beatrijs had zich juist weer een netter imago aangemeten en haar gepiercete en geketende borsten voor deze cursus bedekt met een keurige BH. Ze was daarom enigszins terughoudend die weer te ontbloten, maar toen ze de beide andere dames de demonstratieve actie van Denise zag volgen kon ook zij niet achterblijven. Denise vertrok geen spier toen ze de tepelstaafjes en ketting van Beatrijs bemerkte. In tegenstelling tot de andere dames die met grote ogen toekeken hoe Beatrijs haar BH van haar borsten liet glijden en de staafjes in haar tepels vastgebonden aan de ketting tussen haar borsten zag openbaren. De vrouw met het kleinere b-cupje kreeg duidelijk harde knopjes van de aanblik. De mannen intussen keken toe, kwijlden wel zeker en verlustigden zich aan de borsten van de dames, maar ja, hun kooitjes knelden nog steeds tussen hun benen en weerhielden een stijve.  

“Is er nog iemand die terug wil komen op het nut van onze actie van gisteren?” vroeg Denise. Een van de mannen stak voorzichtig een hand omhoog en informeerde naar de duur van de plaatsing van de kooi, in verband met de hygiëne, zo zei hij. Denise lachte hem denigrerend weg. “Een sproeikop is voldoende”, zo zei ze. “En het bedrijven van de liefde”, zo probeerde de man nog voorzichtig toe te voegen. Denise keek hem streng aan, en draaide daarna naar zijn echtgenote, de vrouw met het b-cupje. “Is dat werkelijk nodig, mevrouw?”, vroeg Denise haar. “Is hij onmisbaar voor uw liefde, uw genot? Of bent u onmisbaar voor zijn piemeltje?”. De vrouw bloosde. “Nou ja…hij wil wel vaker, en ik ook soms”. “Dat is geen gelijkheid mevrouw”, zei Denise. Ze stond nu dicht tegen haar aan en trok de jurk van de vrouw omhoog. Denises hand gleed in haar broekje, tussen haar dijen, in haar spleetje. “Nu zou hij eventueel het recht hebben, u bent nat, kletsnat en geil”, zei Denise tegen de blozende vrouw. “Of beter gezegd. U zou het recht hebben hem op te eisen. Maar zolang die gelijkheid er niet is dienen we te werken aan alternatieven. Lust gewekt bij vrouwen, geblust bij vrouwen, geblust door vrouwen.” Denise duwde de vrouw terug op haar stoel, maar niet nadat ze haar broekje afgestroopt had. Daarna wenkte ze Beatrijs die Denise snel gehoorzaamde en zich door haar op de grond voor de andere vrouw liet knielen. Denise leidde Beatrijs’ hoofd tussen de benen. “Bij vrouwen, door vrouwen”, herhaalde Denise voordat Beatrijs haar tong in de inderdaad kletsnatte spleet duwde en de andere vrouw begon te beffen. Heel even leek de vrouw te protesteren, maar al snel sloeg ze haar lijf achterover toen Beatrijs met snelle bewegingen haar klitje likte. Met de ogen dicht kreunde ze op deze nieuwe ervaring.  

De andere vrouw keek met rode wangen toe. Denise liep tot achter haar en liet haar haar handen van de schouders van de vrouw in haar decolleté glijden. Haar hoofd nu voorovergebogen, haar lange haren op het gezicht van de andere vrouw fluisterde ze nu heel dicht bij haar oren: “Doe maar lieverd. Als je ook geil bent, doe dan je broekje maar uit en spreid je benen en voel je kutje”. De vrouw deed meteen wat haar toegefluisterd was en keek al snel vingerend naar Beatrijs die nu met lange halen haar tong door de spleet van de vrouw gleed. De mannen keken opgewonden naar alles wat voor hun ogen gebeurde en waarvan zij buitengesloten waren. Hun piemels groeiden in de kooi, tot het daarbij toegelaten maximum en werden daarmee nooit hard. “Uitkleden, naakt, dan hier staan, handen op de rug”, commandeerde Denise. De mannen gehoorzaamden en vormden even later een naakte muur met roze kooitjes die hun echtgenotes aanschouwden terwijl ze de liefde bedreven, met zichzelf, met andere vrouwen. Een man begon te lekken, prejaculatie druppelde uit zijn kooitje. “We hebben nog een vrije plek”, zei Denise terwijl ze knikte naar de derde vrouw die zichzelf vingerde terwijl ze beide andere vrouwen toeschouwde. De mannen wilden alle drie. “Maar…..”, onderbrak Denise. “Dat zou ons principe van gelijkheid waar we vandaag in de les over spreken tenietdoen. Daarom, het kan wel, maar dan alleen als gelijke. Daar op tafel heb ik een …”. Even twijfelde Denise. “.. heb ik een uniform op jullie maat klaarliggen. Jullie mogen, maar alleen als gelijke, in jullie uniform”. De mannen liepen naar de tafel. Daar lagen drie korte roze kanten jurkjes met pofmouwtjes met ruches en ruches aan de onderkant. Er was een V-hals, er waren decoratieve borduursels die een rits aan de zijkant bedekten. Ruud was de eerste die zijn twijfel overwon en hij hees zich in zijn jurkje. Het lijf was er niet voor gemaakt, maar paste wel. Zijn billen hingen net wel, net niet onder de ruches aan de onderkant van het jurkje. Zijn kooitje voelde naakt maar was ook net bedekt. Zijn armen staken bleek uit de pofmouwtjes en de borstharen waren weinig charmant in de V-hals. Hun echtgenotes zaten inmiddels in hun eigen stoelen en bekeken de kleedpartij. Met gespreide benen en hun vingers tussen hun dijen warmden ze zich op voor hun …., tja voor hun mannen? Of hoe dienden ze hen nu te noemen? Ruud kroop voor Beatrijs, maar werd als snel door een andere man naar de buurvrouw geduwd. Hij wilde beatrijs, en Ruud was eigenlijk ook blij met de nieuwe optie. De mannen, of beter de nieuwe vrouwen, doken met hun tongen op de kletsnatte spleten van de echtgenotes, in willekeurige volgorde, zonder huwelijkse binding en bedienden de dames tot ze een voor een kronkelend van genot hun dijen om de hoofden van de heren/dames knepen in een nieuw ongekend orgasme.  

“Een zeer succesvolle tweede dag”, zo noemde Denise de befpartij in haar afsluiting. “We hebben een stap gezet naar gelijkheid nadat we gisteren de onevenwichtige mannelijke zijde gekooid hadden. Ik ben meer dan tevreden en hoop dit gedrag bij de volgende cursusdag weer terug te zien. Houd dit vast dames en ….”. Nee, ‘heren’ hoefde Denise niet meer te noemen. Het bleef bij ‘dames.