De keuring (2/2)

Geplaatst door: esther96 op 23-09-24

Dit is een vervolg op mijn eerste verhaal Ochtendroutine.

Het is 9:30 als ik aan mijn ochtendtaken begin. Zoals elke maandag staan de woonkamer, de keuken, en de slaapkamer van meester op het programma. Mijn taken zijn helder en strak ingepland, en ik weet dat meester me streng beoordeelt op elk detail. Vandaag wil ik extra voorzichtig zijn, vooral nadat hij de vorige keer aangaf dat ik niet grondig genoeg had gestofzuigd. Zijn teleurstelling bleef de hele dag in mijn hoofd hangen. Daarom neem ik de tijd om elk hoekje en iedere kier van de woonkamer aandachtig aan te pakken, mijn handen licht trillend van spanning.

Zodra ik klaar ben met stofzuigen, is het 10:15. Tijd om meester zijn koffie voor te bereiden. Met vaste hand zet ik de filterkoffiemachine klaar, vul hem met precies de juiste hoeveelheid gemalen koffie voor zes kopjes, en schenk water bij. Terwijl de koffie doorloopt, leg ik het dienblad klaar. Een kopje en schoteltje, een bordje met drie zorgvuldig uitgekozen koekjes, alles in een perfecte symmetrie. Het geeft me een gevoel van controle. Om 10:25 is de koffie klaar. Ik schenk deze zorgvuldig over in de kan en plaats die op het dienblad. Daarna loop ik naar boven, mijn hartslag stijgend terwijl ik richting zijn kantoor ga.

Bij de deur van zijn kantoor staat een klein tafeltje waar ik het dienblad neerzet. Het is precies 10:30 als ik zachtjes op de deur klop. "Binnen," klinkt het kort en gedecideerd. Mijn ademhaling versnelt terwijl ik de deur openmaak, het dienblad oppak en de kamer binnenloop. Ik houd de deur met mijn voet open terwijl ik naar meester toe stap. Mijn blik blijft naar de grond gericht, zoals hij van me verwacht. "Uw koffie, meneer," zeg ik met een zachte, onderdanige toon. Ik zak langzaam door mijn knieën en kniel naast hem, mijn blik nog steeds neergeslagen terwijl ik hem het dienblad aanreik.

Meester neemt de koffiekan en schenkt rustig een kopje in, zonder me direct aandacht te geven. Mijn lichaam blijft gespannen, elke seconde wachtend op zijn beoordeling. Wanneer hij eindelijk een slok neemt, voel ik een korte opluchting. Zijn blik blijft strak op de krant voor hem gericht, terwijl hij een koekje neemt en nog een slok koffie drinkt. "Je kunt gaan," zegt hij uiteindelijk, zijn stem laag maar autoritair. "Om 12:00 wil ik je in de speelkamer voor de keuring." Hij laat zijn ogen voor een kort moment op me rusten, en een rilling trekt door mijn lichaam. "Ja, meneer. Dank u, meneer," antwoord ik onmiddellijk en sta snel op. Ik breng het dienblad terug naar de keuken en ruim alles netjes op.

De klok geeft 11:00 aan. Nog een uur tot de keuring, het moment waarop hij elke centimeter van me zal beoordelen. Ik neem een diepe ademhaling en begin de keuken te poetsen, waarbij ik iedere taak zorgvuldig uitvoer, wetende dat zijn verwachtingen hoog zijn. Om 11:45 ga ik naar boven om snel de slaapkamer van meester een opfrisbeurt te geven. Ik weet dat elk detail telt.

Om 11:55 begeef ik me naar de speelkamer. De keuring is een routine die een of twee keer per maand plaatsvindt. Ik weet wat er van me verwacht wordt. Zodra ik de kamer binnenstap, stel ik mezelf op zoals hij me heeft geleerd: in het midden van de kamer, met mijn gezicht naar de muur, mijn benen iets uit elkaar, mijn handen in mijn nek gevouwen, en mijn blik naar de vloer gericht. De spanning stijgt in mijn buik, mijn ademhaling wordt dieper, terwijl ik wacht op zijn komst.

Niet veel later hoor ik de deur opengaan. Meester stapt binnen en ik voel zijn ogen direct op me gericht. Hij loopt, zoals altijd, langzaam een rondje om me heen. Zijn blik is scherp, elke beweging van mijn lichaam voelt gecontroleerd. Ik blijf stil en strak in de houding, wetend dat hij elk detail bekijkt.

Na een inspectie gaat hij voor me staan. Zijn hand reikt naar mijn schaamstreek en zonder aarzeling voelt hij aan mijn schaamhaar. Het moet van hem altijd kort getrimd zijn, precies vijf millimeter in een V-vorm, met de randen zorgvuldig geschoren. Zijn aanraking is beheerst en streng. Hij knikt goedkeurend, maar dan, zonder waarschuwing, duwt hij zijn vinger diep in mijn kut. Mijn spieren spannen instinctief aan, maar ik dwing mezelf om niet te reageren, precies zoals hij dat wil.

Hij beweegt zijn vinger een paar keer in en uit, zijn bewegingen langzaam maar doelgericht. Ik voel de warmte tussen mijn benen toenemen, maar ik moet stil blijven, in volledige controle over mijn reacties. Na een paar momenten haalt hij zijn vinger eruit. Ik open direct mijn mond, zoals hij van me verwacht. Zijn vinger glijdt in mijn mond en ik begin hem grondig schoon te zuigen, terwijl mijn tong elke druppel opneemt.

Zonder iets te zeggen, trekt hij zijn vinger uit mijn mond en loopt naar de stoel in de hoek van de kamer. "Posities," zegt hij kort. Mijn lichaam reageert meteen. Ik ga door de verschillende houdingen die hij me heeft geleerd: op mijn knieën, voorovergebogen, op handen en knieën. Zijn ogen volgen elke beweging nauwkeurig.

"Goedzo," zegt hij uiteindelijk. "Vanavond gaan we naar een feestje. Zorg dat je voorbereid bent en zet me niet voor schut." Zijn toon is streng, een duidelijke waarschuwing dat hij niets minder dan perfectie verwacht. "Om 13:00 wil ik lunch in de keuken." Hij staat op en verlaat de kamer zonder verder iets te zeggen.

Ik blijf nog vijf minuten in de laatste positie zitten, zoals hij heeft opgedragen, voordat ik mezelf toesta te ontspannen. Zodra ik de kamer verlaat, maak ik snel iets te eten voor mezelf en begin daarna aan de lunch voor meester.