Piskut

Geplaatst door: soumise op 21-07-25

'Deze slavin zou graag naar het toilet willen.'

Het kost me moeite. 'Je spreekt niet over jezelf in de eerste persoon', zei hij toen we de afspraak maakten dat ik naar hem toe zou gaan, 'geen "ik" meer voor jou.'

Hij had me zonder een woord binnengelaten, zijn blik scande me van top tot teen. Een imposante man. Een kop groter dan ik, grijze krullen, staalblauwe ogen, brede schouders in een hagelwit overhemd. Hij liep voor me uit de woonkamer in en wees op een plek naast een enorme leren bank. Ik wist het: alles uit en in Nadu. Het liefst wilde ik om me heen kijken, de kamer in me opnemen, langs de boekenkast lopen, het uitzicht op het park bewonderen. Maar er ging zoiets onbuigzaams van hem uit dat ik besloot meteen mijn jurk, bh en string uit te doen en op mijn knieën te gaan. Dijen iets uit elkaar, rug recht, handen open op mijn benen, ogen naar de grond.

En nu is het misschien wel een half uur later. Al die tijd heeft hij door de kamer gelopen, een koffie voor zichzelf gemaakt, een telefoongesprek gevoerd in het Engels, zonder enige interactie met mij. Mijn blaas staat op knappen. Heeft hij mijn vraag wel gehoord?

Er klettert iets naast me op de grond. In mijn ooghoek zie ik een grote schaal van emaille, wit met een blauw randje. Shit. Nee. Dat kan hij niet menen. Maar een voet in een zwarte leren boot schopt hem nog een stukje naar me toe. Hij meent het.

Ik voel mijn wangen kleuren als ik de schaal pak, op mijn hurken ga zitten en hem onder me schuif. Zo vol als mijn blaas is, het duurt even. Ik durf niet op te kijken maar zijn schoenen zijn vlak naast me. Ik hoor hem zuchten. Concentreer me. Goddank, daar komt het. Het klettert in de schaal.

Als ik de laatste druppels er uit heb geperst voel ik iets tegen mijn schouder. Een pak baby wipes. 'Piskut afvegen' zijn de eerste woorden die hij tegen me spreekt. Een diepe stem, iets van een accent. Ik neem het pak van hem aan, trek er een doekje uit en veeg me ermee af. Intussen pakt hij de schaal onder me vandaan. Ik laat me snel weer in Nadu zakken en zie de schaal met mijn urine erin onder mijn neus verschijnen. Ik huiver. Wat wil hij? Ik kijk ernaar, ruik mezelf, voel paniek opkomen.

Er klinkt weer een zucht. 'Doekje,' klinkt zijn stem. Tranen van opluchting prikken achter mijn oogleden. Ik gooi het doekje in de schaal en hij loopt er mee weg. Ik hoor een wc doorspoelen. Voor het eerst durf ik me iets te ontspannen. Rustig, Nadu, ogen naar de grond, dit kan je.

Zijn voetstappen klinken weer. Opeens is er een hand in mijn haar, grijpt erin, trekt me voorover, sleurt me mee. Ik probeer overeind te komen maar val weer en kan alleen maar kruipen, struikelend op handen en knieën, over een tapijt, parket, mijn heup stoot hard tegen een deurpost, een slaapkamer? Ik word omhooggetrokken en met mijn bovenlijf over een bed geslingerd. Als ik probeer me op te richten duwt een hand mijn hoofd in het matras. Een andere hand grijpt in mijn kruis en trekt me op, zet me recht op mijn knieën, een voet schopt mijn benen tegen elkaar. Ik hap naar adem en dan landt er een grote hand met kracht op mijn rechterbil. En nog eens. De pijn. Nog eens. Het begin te gloeien. Nog eens en nog eens. Dan klappen op mijn andere bil, ik hoor mezelf jammeren, probeer mezelf onder de dwingende hand op mijn hoofd vandaan te wurmen maar het is kansloos. De klappen blijven komen, de gloed neemt toe en ik voel het gebeuren. De roes. Hoe alles in me oplost, wegglijdt, de gloed in mijn billen zich naar mijn hoofd verplaatst en ik alleen nog maar lichaam ben, dankbaar de klappen van die harde handen ontvangend.

Hij stopt. Trekt mijn hoofd iets omhoog. Zijn stem, vlakbij mijn oor, kalm: 'Als je naar mij komt, is je blaas leeg en je kut schoon. Al moet je voor de deur boven de gracht of een regenput gaan hangen, je gaat die drempel niet over met een volle blaas. Duidelijk?'

Ik knik. Niet goed genoeg. Weer landen vier, vijf felle klappen op elk van mijn billen. Ik voel ze in mijn kut, alsof daar de sluizen opengaan.

Hij trekt mijn hoofd weer overeind. Ik voel mijn wangen gloeien, tranen over mijn wangen lopen, voel dat ik glimlach.

'Deze slavin zorgt dat haar blaas leeg is en haar kut schoon voor ze naar haar Master gaat', zeg ik zachtjes.

Hij bromt. 'Nadu', zegt hij. Ik laat mijn billen op mijn voeten zakken, recht mijn rug, buig mijn hoofd. 'Kijk me aan.' Langzaam richt ik mijn blik op hem. Zijn hand klemt zich rond mijn hals. Een trilling gaat door mijn lijf als ik in zijn felblauwe ogen kijk. Ik zie iets van een glimlach in die blik. 'Ze heeft best een goeie kont voor spanking, daar ga ik nog plezier van hebben'.